।। श्री शंकर ।।
प्रिय आई ,
न सांगता ,सवरता अचानक निघून जाताना ,मनाला चटका लावून गेलीस. मनातल्या तुझ्या आठवणी .प्राजक्ताच्या फुलांसारख्या टपटप पडतायत सभोवार ... हळुवार काव्यांत गुंफून साधतेय तुझ्याशी संवाद . पोचतील का ग माझे भाव आता तुझ्या अंतःकरणात ?
***************************************************************************
' थकलीस गे माय ? ' एकदम आभाळात जाऊन विसावलीस ?मातृत्वाची शाल तिथून आता आमच्यावर पांघरलीस ।।
सासर - माहेर वत्सलतेच्या धाग्याने तू जोडलेस ,
संसारातील कुलधर्म ,कुलाचार कसोशीने सांभाळलेस ।।
अव्यक्तातून व्यक्त झालीस ,शांतपणे बरसत राहिलीस ,
हिमालयाच्या सावलीत स्वतःचे अस्तित्वही विसरलीस ।।
पतीसमवेत कुटुंबाची / गुरूंची सेवा मनोभावे केलीस ,
' पतिव्रता " धर्माने पुण्याई तू जोडलीस ।।ना कोणी परके ,सगळ्यांनाच मानलेस आपले ,
सर्वांच्या आवडीनिवडीचे मर्म चाणाक्षपणे हेरलेस ।।
' सुगरण ' तू ! तुझ्या हातच्या चवीला काय देऊ उपमा ?
पाककौशल्याने तुझ्या तृप्त केलीस सर्वांचीच रसना ।।
उतारवयांत नाम ,जप ,साधनेत , मनापासून रमलीस
मुलांच्या संसारातून ' अलगद ' निवृत्तही झालीस ।।
शांत ,संयत ,समाधानाने व्यतीत केलेस जीवन ,
योग्य वेळी गुरुचरणी समर्पिलेस तन- मन ।।चंद्रासम तुझे अस्तित्वही शीतल ,मनोहर !
चंद्रभागेच्या जलौघासम ,आता मन झाले अनावर ।।
' माय -बाप ' विठ्ठल ! माऊली च्या रूपांत विटेवर !
आतुरतेने डोळे भरून वाट पाहिलीस का रे भक्तवर ?
माझे माहेर पंढरी ! पंढरी ! ओढ उरांत दाटली ,
माऊलीची आर्त हाक ,खोल डोहांत उमटली ,खोल डोहांत उमटली ....
तुझीच ताई ....
स्नेहा भाटवडेकर
२८/०१/२०२२
sneha8562@gmail.com